Ένας ιδιοφυής έλληνας μαέστρος

Απερίφραστα να πω από την αρχή ότι έχω την πεποίθηση πως ο αρχιμουσικός Θεόδωρος Κουρεντζής, καλλιτεχνικός διευθυντής σήμερα της Όπερας και του Μπαλέτου της (ρωσικής) Περμ, αποτελεί ένα κεφάλαιο για την Ελλάδα _ ασφαλώς αναξιοποίητο εδώ… _, το οποίο όμως εκμεταλλεύεται η Ρωσία, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του και όπου ζει και δημιουργεί, ενώ ήδη έχει αρχίσει να γίνεται αντιληπτή η αξία του σε πανευρωπαϊκό και, σύντομα πιστεύω, σε διεθνές επίπεδο.

Η συναυλία του στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών με το συμφωνικό συγκρότημα «MusicAeterna» που ο ίδιος έχει δημιουργήσει το απέδειξε περίτρανα. Ένα σύνολο μικρής ηλικίας και απόλυτα νεανικής σύνθεσης που η ομοιογένειά του μου άφησε την εξαιρετική αίσθηση ενός απίστευτα δεμένου οργάνου το οποίο ο Κουρεντζής με μαλακές κινήσεις οδηγεί εκεί που θέλει. Από τα ανεπαίσθητα αλλά ποτέ άχρωμα πιανίσιμι μέχρι τα εκκωφαντικά αλλά ποτέ σκληρά φορτίσιμι. Μέσα από ένα ήχο δουλεμένο εξαντλητικά, πλούσιο, λαμπερό, άψογο που καταδεικνύει πόσο οι μουσικοί της ορχήστρας είναι δεμένοι με τον μαέστρο τους και πόσο αυτός τους εμπνέει.

Η συναυλία άνοιξε με το σημαδιακό Δεύτερο Κοντσέρτο για πιάνο του Ραχμάνινοφ, στο οποίο ο σολίστας Αλεξάντερ Μέλνικοφ μπορεί να με απογοήτευσε με μια ερμηνεία που δεν την διέκρινε η διαύγεια αλλά η ορχήστρα έδειξε ήδη τη δυναμική της.

Χρειάστηκε όμως να έρθει το δεύτερο μέρος και η συγκλονιστική εκτέλεση της Πέμπτης Συμφωνίας του Σοστακόβιτς για να φανεί όλη η γκάμα της. Και οι ικανότητες του μαέστρου Κουρεντζή που, ως φαινόμενο φυσικό, με τρόπο ιδιοφυή ανέδειξε τόσο τον ελεγειακό όσο και τον επικό χαρακτήρα του σπουδαίου αυτού έργου _ μια εσωτερικότητα συναρπαστική.

Τα τρία ανκόρ _ δυο αποσπάσματα από το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Προκόφιεφ και ένα συγκλονιστικό α καπέλα χορωδιακό _ έκπληξη του σοβιετικού Σβιρίντοφ με σολίστ μια σοπράνο _ ολοκλήρωσαν την ήδη σχηματισμένη εικόνα κλείνοντας αρμονικά ένα πρόγραμμα με μουσική αποκλειστικά ρώσων συνθετών.

Ελπίζω η Ελλάδα να «άκουσε» την αποθέωση που το κοινό της βραδιάς επεφύλαξε στον Κουρεντζή και τους μουσικούς του, να νοιώσει _ γρηγορότερα απ’ όσο συμβαίνει συνήθως σε ανάλογες περιπτώσεις… _ περήφανη για τον Θεόδωρο Κουρεντζή και να εκμεταλλευτεί αυτό το ΠΟΛΥ σημαντικό τέκνο της.

Μια βραδιά που δικαιώνει το Φεστιβάλ Αθηνών.

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών / Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, 10 Ιουλίου 2012.

* Έχετε ακόμα την ευκαιρία να ακούσετε τον Θεόδωρο Κουρεντζή απόψε, 12/7, να διευθύνει «Πετρούσκα» και «Γάμο» του Στραβίνσκι συνοδεύοντας το Μπαλέτο της Όπερας της Περμ.