Η «Μισαλλοδοξία» του Γκρίφιθ γίνεται έργο θεατρικό στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

Το Τέταρτο Κουδούνι / Είδηση 

Η νεαρή σκηνοθέτρια Ιώ Βουλγαράκη ετοιμάζεται να μεταφέρει, τον Νοέμβριο, στη σκηνή της «Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών», που πάντα ψάχνει το καινούργιο και το τολμηρό, το «μοντέρνο» μέρος απ’ την εμβληματική βουβή ταινία του Γκρίφιθ «Μισαλλοδοξία», σε μια επίσης βουβή παράσταση, με πρωταγωνιστές, μεταξύ άλλων, τον Αργύρη Ξάφη, την Δέσποινα Κούρτη και τον Νίκο Χατζόπουλο.

Η επική «Μισαλλοδοξία. Ο αγώνας της αγάπης ανά τους αιώνες» -όπως είναι ο πρωτότυπος τίτλος- του Ντ.(έιβιντ) Γ.(ουόρκ) Γκρίφιθ (1916), απ’ τα αριστουργήματα της βουβής περιόδου του κινηματογράφου, μια κολοσσιαίων διαστάσεων παραγωγή του αμερικάνικου σινεμά στα πρώτα του βήματα, είναι ένα τετράπτυχο στο οποίο συμπλέκονται, με κεντρικό άξονα τη μισαλλοδοξία και την εμπάθεια που πολέμησαν την αγάπη και την ευσπλαχνία, τέσσερις ιστορίες οι οποίες διαδραματίζονται σε τέσσερις διαφορετικές χρονικές περιόδους. Θεωρήθηκε απάντηση του σκηνοθέτη στην κριτική που έγινε στην προηγούμενη (1915) ταινία του «Η γέννηση ενός έθνους» ότι διαιωνίζει το ρατσισμό και δοξάζει την Κου Κλουξ Κλαν.

Πρώτος σταθμός, η πτώση της Βαβυλώνας που κατέλαβαν οι Πέρσες το 539 π.Χ., δεύτερος η Σταύρωση του Ιησού, τρίτος η σφαγή των προτεσταντών Ουγενότων απ’ τους καθολικούς την Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου στην Γαλία του 1572 και τέταρτος, οι ΗΠΑ, στη σύγχρονη -για την εποχή των γυρισμάτων της ταινίας- εποχή. Τα τέσσερα μέρη συνδέει η -συμβολική για το πέρασμα των γενεών- εικόνα μιας μάνας που λικνίζει στην κούνια το μωρό της.

Στην τέταρτη ιστορία, που ο Γκρίφιθ προόριζε αρχικά για ταινία ανεξάρτητη με τον τίτλο «Η μητέρα και ο νόμος», ο ιδιοκτήτης ενός μύλου, με στόχο να δώσει περισσότερα λεφτά στη γεροντοκόρη αδελφή του για τις αγαθοεργίες της, κόβει το 10% απ’ τους μισθούς των εργατών του. Στη διάρκεια της απεργίας που επακολουθεί ένας απ’ τους εργάτες, ο χωρίς όνομα (The Boy) βασικός ήρωας της ταινίας, κι η επίσης χωρίς όνομα (The Dear One) αγαπημένη του καταφεύγουν σε μια άλλη πόλη. Η κοπέλα ζει στην ανέχεια ενώ ο άντρας γυρίζει στην παρανομία όπου ήταν μπλεγμένος κι άλλοτε. Μετά απ’ το γάμο τους προσπαθεί να απαγκιστρωθεί αλλά παγιδεύεται απ’ το πρώην αφεντικό του σε μια υπόθεση κλοπής, συλλαμβάνεται και φυλακίζεται. Όσο βρίσκεται στη φυλακή, οι ίδιοι κοινωνικοί κύκλοι που υποκίνησαν ουσιαστικά την απεργία χωρίζουν απ’ τη γυναίκα του το παιδί τους. 

Όταν ο The Boy αποφυλακίζεται, βρίσκει το πρώην αφεντικό του να προσπαθεί να βιάσει τη γυναίκα του. Στον καυγά η ερωμένη του αφεντικού πυροβολεί και σκοτώνει τον εραστή της. Ο The Boy είναι, όμως, αυτός που συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε θάνατο ως δράστης του φόνου. Ένας καλοκάγαθος αστυνομικός θα βοηθήσει τη γυναίκα του καταδικασμένου ν’ ανακαλύψει ποιος είναι ο πραγματικός δολοφόνος. Μαζί σπεύδουν στον Κυβερνήτη που δίνει χάρη και σώζουν την τελευταία στιγμή τον άντρα απ’ την αγχόνη που τον περίμενε. 

Αυτή ακριβώς την ιστορία θα θεατροποιήσει η Ιώ Βουλγαράκη που έχει αποφοιτήσει το 2006 απ’ την Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στη συνέχεια σπούδασε σκηνοθεσία στην Σχολή Σκηνοθεσίας της Κρατικής Ακαδημίας Θεάτρου (GITIS), στην Μόσχα, όπου έχει σκηνοθετήσει μάλιστα, για το «Ρωσικό Ακαδημαϊκό Νεανικό Θέατρο», το 2013, «Το δρακούδι» της Σουζάν Λεμπό. Η Ιώ Βουλγαράκη έχει ήδη συνεργαστεί  με τον Αργύρη Ξάφη και την Δέσποινα Κούρτη, με τους οποίους έχει συστήσει την ομάδα «Πυρ», κι έχει ανεβάσει γι αυτούς, τη σεζόν 2012/2013, στο «Βυρσοδεψείο», το μονόπρακτο «Γλέντι στον καιρό της πανούκλας» του Αλεξάντερ Πούσκιν και στο περσινό (2014) Φεστιβάλ Αθηνών τους «Ληστές» του Φρίντριχ Σίλερ.

Σημειώστε πως η Δέσποινα Κούρτη έχει δοκιμαστει στο βουβό θέατρο, δίνοντας μια συγκλονιστική ερμηνεία στο «Wunschkonzert» του Φραντς Ξάβερ Κρετς, έναν σιωπηλό μονόλογο που ανέβασε με μεγάλη επιτυχία στο «Από Μηχανής Θέατρο» η Ζωή Χατζηαντωνίου, τη σεζόν 2009/2010.

Η υπόλοιπη διανομή για την «Μισαλλοδοξία» είναι στα σκαριά.